door Jaap Voorburg
Voor zover ik weet heeft de Historische Kring Hoogland er nog nooit onderzoek naar gedaan; daarom hoop ik dat dit verhaal een stap in de goede richting is. Ik bedoel het eerste officiële bezoek van Sinterklaas aan Hoogland. Het gaat dus niet over eventuele bezoeken aan individuele gezinnen, want dan weet je nooit of het wel de echte Sinterklaas was.
Omstreeks 1933 kwam zo’n Sinterklaas onze huiskamer binnen. Ik kan geen nauwkeurige beschrijving van hem geven, omdat ik mij toen voor de zekerheid op een weinig opvallende plaats had opgesteld en bovendien pas vier jaar oud was. Later heb ik van mijn ouders gehoord, dat zijn kleding dermate provisorisch was dat zij ernstig moesten twijfelen aan zijn echtheid. Maar omdat ik getuige ben geweest van vermoedelijk de eerste keer dat de goedheiligman Hoogland bezocht, of beter gezegd aandeed, heb ik deze herinnering voor de Historische Kring op papier gezet.
Het gebeurde op de laatste zaterdag van november van naar ik meen 1935. De dag weet ik mij beter te herinneren dan het jaar, omdat het omstreeks mijn verjaardag was. Op die zaterdagmiddag riep mijn vader ons met: “Kom gauw mee naar de Eem, want ik denk dat Sinterklaas daar zijn boot aan het versieren is!” Wij woonden toen aan de Slaagseweg, vlak bij de Malewetering. Vader was daarvan de sluiswachter en wist dus goed hoe hij ons het snelst naar de Eem kon loodsen. Die route ging over de kade aan de Coelhorster kant van de wetering. We hoefden alleen maar over een paar hekken te klimmen.
Als ik mij goed herinner stond alleen ons gezin daar, dat wil zeggen mijn vader met zijn vier dochters en ondergetekende. Met open mond hebben we naar de inmiddels gepavoiseerde (met vlaggen versierde) boot staan kijken. Tot onze grote verrassing werd er een loopplank uitgelegd, waarover een paar zwarte Pieten naar ons toekwamen. Op hun verzoek hebben we aarzelend Zie ginds komt de stoomboot gezongen, waarna we werden beloond met handen vol pepernoten. Mijn zussen waren daarbij duidelijk in het voordeel, want zij konden hun schort ophouden, terwijl ik mij moest behelpen met mijn toen nog erg kleine broekzakken. Sinterklaas hebben wij die eerste keer niet gezien, maar het is vrijwel zeker dat hij toen aan boord was.
Vanzelfsprekend hebben wij dit verhaal enthousiast op school verteld, maar een jaar later was dit waarschijnlijk door de meeste kinderen al lang weer vergeten. Maar niet door ons, want op de bewuste zaterdag hielden wij de boten op de Eem goed in de gaten. Toen er ‘s middags weer een boot stil bleef liggen bij de Malesluis gingen wij er op af. Dit keer vergezeld van een paar kinderen uit de buurt. En die keer kregen we ook de echte Sinterklaas te zien.
De jaren daarna groeide de belangstelling en werd het een gebeurtenis waar steeds meer kinderen naar toe kwamen. Op een gegeven moment stond niet alleen in de krant hoe laat Sinterklaas bij de Koppelpoort zou aankomen, maar ook hoe laat hij Hoogland zou aandoen. Die ontwikkeling kan ik overigens niet goed beschrijven, want inmiddels ging mijn belangstelling meer uit naar andere zaken. Wel meen ik te weten dat die eerste jaren Sinterklaas de gast was van de firma Ramselaar uit Amersfoort. Helemaal zeker weet ik dat echter niet, zoals ik er ook een beetje aan twijfel of het wel de echte Sinterklaas was…